Okeh ketika entry ini ditulis, sy berada didalam kereta dalam perjalanan ke Johor Bahru..update blog guna Blackbery sajer..xmampu nak beli Ipad 1 ke Ipad 2 dong...Tak kisah la orang nak cakap BB ni tak best ke hape, padaku BB best jer. and...Myra mane?? Dia dalam carseat dengan feeling2 verangan...die tak mo duk diam mintak2 timang plak dalam kereta jadi ayahnye ikat die dalam carseat..diam plakk. Bagus2, bagi mummy chance nak berbelogging ye...
Untuk pengetahuan semua, mummy dan ayah nye Myra nie xtau pon gender didalam kandungan sampailah minggu ke-30 kandungan...bila check kat KK doc main agak2 saje..biaselah general doctor malas kot nak check teliti. Then, masuk 32 minggu kami follow-up checkup ke private hospital pula sebab sudah masanye berjumpa gynae yang akan menyambut kelahiran si baby...Ini kali kedua jumpa Dr.Siti, sebelum ini juz wat appointment untuk booking si doctor sajer..Masuk2 bilik doctor, Dr trus tanye dah tau gender dah? Kami berdua sengih2 dan cakap xtau lagi..Then Dr suruh baring atas katil dan die menekan2 perut dan merasakan sudah ade mild contraction, Dr suruh sy rase perut dan mengatakan itulah contraction..Owhh baru ku tahu begitu ghopenye..tapi jangan panikk, itu mild sajer..Then Dr trus memulakan sesi men-scan..Dr tunjuk hidung, mata, bibir (tak sumbing), kira jari-jemari cukup, jantung sedang berdegup,..then scan bawah lagi..bawah lagi..aha! Dr pon cakap "Nampak tu burger?" Sy yang naif tu pon bertanye..Burger? ape tu Dr?? boy ke girl? Dr Siti pon menjawab.."Insyaallah, baby girl.." Heheheheh...mummy lah orang yang paling gumbira sebab mummy memang teringin sangat dan sangat untuk dapat baby girl...
Jika sebelum ini kalau cari baju kaler2 natural sahaja, putih, kuning, hijau, jadi bolehla mummy membeli pinky-pinky sebab dah tau gender..Dan niat di hati ingin memberikan hadiah kepada anakanda perempuan yang bakal lahir sempena kelahirannya...Di fikiran sudah terfikir samada seutas gelang tangan atau rantai emas...Setelah diskusi dengan ayah si baby, kata sepakat muncul untuk membelikan seutas gelang tangan...So, misi mencari pon bermula..dari 1 kedai ke 1 kedai..nan ado yang berkenan...So mummy pon decide untuk custome made itu gelang..Takdelah custome made sangat, kami cari gelang untuk budak dewasa tapi diletakkan 2 hook supaya boleh di adjust kebesarannya dan boleh dibelit 2kali sesuai dengan usianye..kami agak2 saje panjangnye berpandukan kepakaran tukang kedai...Tetiba ayah nye Myra saje bikin sentap..die cakap "Kalau doc salah camne..kot2 keluar baby boy..." Ala ape susah, gelang tu kan panjangnye same macam gelang mummy..Haahahahah...so kalau baby boy mummy lah pakai...heeehuuu!
31 Ogos 2010 tepat jam 5.30 petang lahirlah puteri pertama kami....Mummy juga dapat hadiah sebentuk cincin emas dari si Ayah sempena tanda terima kasih telah melahirkan zuriatnya...boleh gitew? nak jugakkk hadiah...Masuk ini sudah ade 5 bentuk cincin pemberian sang suami terchentaa - sekian kisah kelahirannye, sambung lagi kisah hadiah..
Okeh ketika dalam perjalanan ini, mummy mencari2 gelang dak Myra ni yang disimpan di dalam purse..sebabnye ayah Myra suruh pakaikan gelang anaknye alkisah nak attend kenduri kawin..macam makcik2 kan ayah die nie..Mummy pon keluarkan purse, bukak zip, selak punye selak...aik?? mane...mane...mane pegi itu gelang..hati sudah berdebar2..hilang kah?? Mati laa...kene marah nih sebab mummy yang simpan bukan ayah die yang simpan. Kalau ayah die yg simpan of course laaa ayah die yang kene 'zikir' ngan mummy. Okeh cari2 dalam henbeg plak...cari..cari...dan cari lagi...tak de wei!! Sampai kan si ayah tanye, syg cari ape? "Erk..cari henpon..mane tah henpon nie terselit.." Cover..cover hokeh...Rilekss jangan panikkk.Dalam hati dah nak terkeluaq jantung den ni.
Mummy pon berusaha menenangkan diri dan kepala ligat berputar dimanakah mummy meletakkan itu gelang. Tetiba dapat 1 idea yang agak bernas, ape kate ganti baru jer without pengetahuan ayahnye..ayah die bukan ingat pon camne designnye..Tetiba..tetiba...haku pon dah lupa itu design gelang camne daa...Aduhhh ape nak buat nih?? Mummy buat2 tido pejam mate padahal kepala ni ligat memikir ape nak buat. Okey lah cuba cari lagi sekali dengan perasaan tenangggg....Selak henbeg tajamkan sket mate..takde jugak...Cari lagi geledah2 sambil pegang Myra...Haa! Jumpa suda...Ropenye haku simpan dalam compartment didalam henbeg patutla cari sesaje tak jumpa...Alhamdulillah yang tidak terhingga kerna telah berjumpa 'National Treasure'...Tapi ku pelik sungguh tadi cari-cari tak de sekarang ade plak, macam chipsmore betullah. Tu ler kekdahnye kalau dalam henbeg tu macam store poket doraemon...Hah tak kira nak jadi biskut ke ape yang penting dah jumpa...Yeehaaa! Selamat dari terkena 'zikir' hencik suami...
Tadaaa...National Treasure Myra...Kecik Ja Dak Kecik Tak Leh Pakai Besar2...
Notakaki: Ade orang cakap watpe belikan budak kecik barang kemas (jewellery) baby lak tuh...Nanti hilang susah jer. Alkisah, ado ku kesah? Bapak die kan tokei balak. Kahkah..bukan ler begitu, ini suda menjadi tradisi keluarga belah saye setiap anak perempuan yg lahir akan di berikan emas tak kiralah rantai ke, gelang ke, syiling emas ke...Mak sy a.k.a nenek Myra menghadiahkan pula Myra seutas rantai emas...Terima kasih mak ku! Love...Love...From Anakmu & Umirah (nama jawa yg diberikan mak pd Myra)
Comments
same le mcm mak akak.. cucu pompuan je die mesti soh bapak masing2 cari kan rantai..ahahahhaha